OUMI
Oumi (mijn moeder) gaat over het leven van Habiba, een Marokkaanse vrouw die in Steenbergen terecht kwam. Over hoe ze opgroeide in het bergdorpje Touasitte, naar Nederland kwam en hoe dat haar leven veranderde. En over één van haar zonen die acteur werd: Nasrdin, die zich vaak ingeklemd voelt tussen loyaal zijn aan het land waar zijn wortels liggen en loyaal zijn aan het land waarin hij leeft. Veel is verenigbaar, heel veel niet. Het decor bestaat uit een ruïne van een Marokkaans woonhuis, dat in Marokko of Nederlands zou kunnen staan. Als er een huis gesloopt wordt dat een muur deelt met een huis dat blijft staan, dan zie je op die muur vaak nog resten van het gesloopte huis. tegeltjes, een trapleuning, soms steekt er nog een stuk waterleiding uit de muur. Dat was het uitgangspunt van dit decor. Tegelijkertijd verbeeld het wat er in Nasrdin nog aanwezig is van zijn Marokkaanse cultuur.In OUMI heb ik gebruik gemaakt van projecties. spel: Nasrdin Dchar tekst: Maria Goos regie: Jaap Spijkers vormgeving/video: Robin Vogel |
In deze video is te zien hoe de trapprojectie is gedraaid
|